حوری آسمان
گوشه‌هایی کوتاه اما پربار، از کتاب مردی در تبعید ابدی، داستان زندگی ملاصدرا، صدرالمتألهین ایران، به قلم استاد بزرگوار نادر ابراهیمی.
- انسان برای توانستن خلق شده است نه نتوانستن. اگر خواست خدا ناتوانی انسان بود، از اصل، انسانی خلق نمی کرد.
- بر زمینی که با پست و بلند آن آشنا نیستیم، بهتر است قدری آهسته برانیم تا به تاخت.
- خداوند ، شبها، در کوچه های خلوت همراه با ما آواز می خواند.
- شب کویر، سرشار از خداست و کویر گوشه‌ای از ملکوت خداوند است. کاش که در کناره‌ی کویر جایمان بدهند.
- مشقّت را به خاطر خدا تحمل کنید امّا تسلیم مشقت نشوید. تحمّل اندوه به معنای اندوه‌پرستی نیست. تحمل درد غیر از قبول درد است. مشقت آزمایشی است از سوی حق و راهی است میان بر به جانب آرامش و شادمانی.
- انسان پیوسته اندیشمند، از زمان و زمانه‌ی خویش در می‌گذرد و به فراسوی زمان خود می‌رود و چنین است که صاحب منصبان عصر او، او را درک نمی‌کنند و بر سخنانش صحّه نمی‌گذارند. او را می‌آزارند و از خویش می‌رانند و اگر بدانند که او، برای ساختن چیزی نو پیله می کند که کهنه ها را در هم بکوبد، انگاه مرگ او را طلب می‌کنند.
آخرین قسمت کتاب، هنگام حرکت ملاصدرا به سمت شیراز، خطاب به مردم:
می رویم تا بساط آوارگی مان را در جای دیگری بگسترانیم و دل زندانی‌مان را به زندانی نو عادت دهیم و روح تبعیدی مان را در تبعیدگاه تازه ای سرگرم کنیم.
به امید تأملی بیشتر بر زندگانی مشاهیر ایران زمین.
روح بزرگوار هردو بزرگ توأمان آرام.
| Design By : Pichak |
