و اين همه ي آن چيزي است که تو ميخواهي...اين يک عرفان مبهم و بدون تصبيح و دستار و جانماز است....اينکه همه چيزم را بدست تو بسپارم و در تمامي لحظات تو را شاهد و ناظر و قادر بر اعمالم بدانم...اينکه من دوس دارم آني باشم که تو دوست داري...گاهي به خودم ميگويم جراتش را داري؟؟؟اگر او بخواهدبراي تو تصميم بگيرد ممکن است تو طاقتش را نداشته باشي..اما نه ..تو رقم بزن...من خودم را به دست تو سپرده ام...و تو هم مجازاتم نکن...هر چه کرده ام...هر چه بوده ام تو خواسته اي...
سلام