سلام آنقدر با فروتني نوشتي که نمي دانم چه در برابرت بگويم .
زيبا و خواستني نوشتي گفتار همه ما آدما در نهايت بايد همين باشد ولي افسوس که ما گاهي دير به اين موضوع ميرسيم که از خداي خود به خاطر نعمت هايي که به ما داده شکر کنيم چه برسد به اين که به خاطر نداده هايش سپاس به جا آوريم .
به قول تو عزيز:

خدايا ايمان، شکيبايي و پايداري روزي ام کن در روزي که بر من و شکيبايي‌ام سخت مي گذرد. همين.