خدايا به اميد تو نه به اميد خلق روزگار

سلام

ورودتو تبريك ميگم. يادت باشه كه هميشه لايقها و خوبها در اقليتن. و بين دانشجوهاي روانشناسي تو جزء اقليتهايي. علاوه برروانشناسي از ادبيات هم سردرمياري وتخصصش رو هم داري و اين يه نعمته مثل خودم كه به لطف خدا ميتونم شعر بگم و بهت قول ميدم اگه عمري باقي باشه تو اين زمينه جهاني بشم. من تورا و بقيه بچه هاي گروه را هيچگاه تنها نخواهم گذاشت. بخشهايي از شعر زير تقديم تو : بخصوص اون قسمتش كه ميگه : من با توام تا ته خط

از لطفي كه به من داشتي ممنون گلم...نمي دونم واقعا اين چيزي كه بهم مي گي هستم يا نه.....اما به قول خودت بالاخره از يه جايي بايد شروع كرد. مهم همينه شروع كردن...الان شايد فكر كني كه ديره ولي يكي دو سال ديگه متوجه مي شي چقدر از بقيه دوستان جلويي هر چند كه الان هم جلويي.......مي دوني من و تو و بقيه دووستامون يه گنج داريم .......يه نمونه عملي از خدا روي زمين.......كه الهه ي اميد براي هممون......كه شكربايد بكنيم هزار بار در روز........مطمئن باش بهترين هديه همينه برامون كه براي پيدا كردن راحمون بهترين مسير رو انتخاب كرديم كه اشتباهي هم درش نيست.....خدا دوست نداره ما اذيت بشيم ما رو خيلي دوست داره...اينم هديه اشه.........سپاس.......دوستت دارم دوست گلم/

سلام دوست من....

ورودتو به جمع وبلاگ نويسان تبريك مي گم چندي نمي گذره كه وبلاگت برات مي شه يه دفتر خاطره كه با مرور هر پستت كلي لذت مي بري.سبز باشي و پر قدرت..